świerzb

Wbrew powszechnej opinii świerzb, będący zakaźną dolegliwością skóry, nie jest tylko efektem brudu. Możesz się nim zarazić chociażby wówczas, jeśli mieszkasz w normalnych realiach oraz pamiętasz o higienę osobistą. Tę dolegliwość skóry wywołują pasożyty świerzbowca ludzkiego. Jakie są sygnały świerzbu i jak się go leczy? Świerzb powoduje pasożyt – świerzbowiec ludzki. Jest on dużo mały, i to dostrzeżenie go gołym okiem jest niemożliwe. Widoczne oraz odczuwalne są jednak efekty działania świerzbowców – nieznośne świerzbienie skóry. W naskórku skóry, tam gdzie się zagnieżdżą, tworzą system kanalików oraz jamek. W nich samice składają jaja. Z tychże jaj wylęgają się larwy, które także drążą w naskórku kanaliki oraz jamki. Pasożyty lubią zwłaszcza miejsca upalne oraz ukryte. Niejednokrotnie świerzbowce bytują pomiędzy palcami u rąk, w pachwinach, w strefach organów rodnych, pępka, pod piersiami, na linii pasa.

Co więc jest świerzbowiec?

Świerzbowiec ludzki (Sarcoptes hominis) to roztocze, które powoduje świerzb – zakaźną dolegliwość skóry. Jak wygląda świerzb? Należy do pajęczaków, jest to 8 odnóży, które pomagają mu duże cieszenie się po skórze. Pomimo małych rozmiarów (samiec ma od 0,15 do 0,2 mm długości, a samica od 0,3 do 0,4 mm) w ciągu minuty może pokonać odległość aż 2,5 centymetra. Świerzbowiec rozmnaża się dosyć łatwo, przy czym po akcie kopulacji samiec ginie. Samica jednak drąży w ludzkim naskórku tzw. nory świerzbowcowe (ślepe kilkumilimetrowe tunele) oraz systematycznie składa w nich maksymalnie 3 jaja. W ciągu 3 tygodni z jaja wychodzi larwa, a z niej rozwija się dorosły osobnik gotowy do dalszego rozmnażania. Poza ludzką skórą roztocze może być nie więcej aniżeli 3 dni. Gdy podejrzewasz u siebie świerzb, sygnały winnym stanowić dla Ciebie wielkie znaczenie, ponieważ roztocze jest tak niewielkie, iż właściwie ciężko dostrzec je gołym okiem.

jak rozpoznać świerzb - jakie daje objawy

Jak leczyć świerzb?

Bo sygnały świerzbu przypominają różne dolegliwości skóry – świerzb jest powszechnie mylnie diagnozowany. Sprzyja temu również późne pojawienie się symptomów, co sprawia, iż mnóstwo kobiet nie łączy czasu zarażenia z dolegliwością. Z kolei na skutek drapania powstają rany, które ulegają zakażeniu bakteriami takimi jak gronkowce oraz paciorkowce, co również może zaciemniać leżącą u podstaw dolegliwości etiologię. Jednak, aby nie dopuścić do jej odnoszenia się, leczenie należy zacząć jak najszybciej czyli tuż po pojawienia się pierwszych oznak. Nasilony świąd skóry, szczególnie gdy dokucza on oraz innym domownikom winien zawsze nasuwać podejrzenie nastąpienia świerzbu. W przypadku nastąpienia podejrzanych symptomów należy zgłosić się doi specjalisty dermatologa, który zleci odpowiednie leczenie. Polega ono niejednokrotnie na smarowaniu całego ciała środkami z permetryną, maścią siarkową czy środkami zawierającymi lindan. Potrafią one występować w postaci żelu, maści, nalewek. By ograniczyć świąd wykorzystuje się środki przeciwhistaminowe oraz kalaminę. Nakładanie środków najlepiej zacząć od szyi, potem wiążąc się w dół, posmarować inne części ciała, szczególnie te, na których są zmiany chorobowe. Środek winien zostać na skórze przynajmniej osiem godzin, i to najlepiej nakładać go na noc.

[Głosów:115    Średnia:2.4/5]

ZOSTAW ODPOWIEDŹ